Compacte fusie-energie
Fusie-energie bouwt voort op de manier waarop de zon en andere sterren energie genereren. Twee verschillende atomen worden op een hoge temperatuur samengesmolten waardoor er een zeer zware kern ontstaat; tijdens dat proces komt een ontzettend grote lading energie vrij.
In theorie krijg je dus heel veel energie voor heel erg weinig. Daar komt nog eens bovenop dat deze fusie-energie volledig groen is.
Er zijn geen uitlaatgassen, geen kernafval, enkel een schone, ongelimiteerde, bron van energie. Dat is dus perfect.
Het zou dan ook de perfecte energiewinning zijn als het proces niet zo moeilijk was na te bootsen op aarde. Om kernfusie mogelijk te maken dient een energiecentrale namelijk nog al wat in huis te hebben.
Extreme hitte
Zoals eerder beschreven is er voor kernfusie hitte nodig. Heel veel hitte. We spreken hier over temperaturen van rond de 150 miljoen graden Celsius.
Om tot deze temperaturen te kunnen komen wordt er plasma gecreëerd (uit minder hete bronnen) dat vast wordt gehouden in een sterk magnetisch veld. Dit alles vindt plaats in een zogenoemde Tokamak; een bolvormig apparaat van gigantische afmetingen.
De Tokamak is intern helemaal bekleed met zeer sterke, hittebestendige, magneten. Het apparaat is echter niet goedkoop. Buiten de flinke afmetingen is het materiaal zeer uniek.
U kunt zich waarschijnlijk wel voorstellen dat er maar weinig materialen op ons aardbolletje zijn die zulke hoge tempraturen aan kunnen. Bovendien zijn de afmetingen van een fusie-energie centrale enorm.
Deze ruimte kost uiteraard ook een flinke duit. Met andere woorden: fusie-energie is zowel duur als duurzaam.
Minireactor
De wetenschappers van Skunk Works, onderdeel van Lockheed Martin, denken echter dat er nu een eind kan komen aan de hoeveelheid kosten en de gigantische ruimte die de huidige fusie-energie reactor vereist.
Naar hun mening kan het namelijk 10x compacter dan de huidige opstelling. Zij durven dan ook al te spreken van het ‘heropstarten van het atoomtijdperk’.
Skunk Works heeft ondertussen al schetsen getoond die de werking van de kleine reactor uitleggen. Het apparaat heeft de afmetingen van een kleine container en een capaciteit van zo’n 100 megawatt.
Lockheed Martin is dusdanig overtuigd dat zij partners zoeken die met hen in zee willen gaan zodat zij een proefreactor kunnen bouwen. Hun verwachting is dat de bouw ongeveer een jaar zou duren. Daarna kunnen ze de proefreactor testen.
Met alle technologische aanpassingen die daarna gedaan moeten worden verwachten zij een prototype reactor binnen 5 jaar te kunnen presenteren. Dat houdt in dat de technologie over 10 jaar op de markt kan zijn.
Niet te enthousiast
Toch zijn niet alle wetenschappers even enthousiast over deze ontdekking. Terwijl sommige zeggen dat het ronduit onmogelijk is, vragen andere wetenschappers zich eerder af hoe Skunk Works de problemen met hittebestendig materiaal denkt te overwinnen.
Daarnaast is het ook maar de vraag hoe zij op zo’n kleine ruimte zoveel hitte denken te kunnen opwekken. Velen zijn ook van mening dat het concept nog in de kinderschoenen staat en heel wat denk- en sleutelwerk nodig heeft voor men ver genoeg is om een proefreactor te bouwen.
Lockheed Martin lijkt daar ook enigszins in mee te gaan. Zij vragen namelijk om durfkapitaal, zoals eerder vermeld. Dat is toch vreemd voor een bedrijf dat per jaar zo’n 3 miljard dollar winst maakt en een omzet van 45 miljard heeft. Misschien durven zij toch nog niet al hun geld op de ontwikkeling van fusie-energie in te zetten.
Desalniettemin liggen er wel een aantal patentaanvragen klaar en blijft het concept natuurlijk veelbelovend. Of het Skunk Works inderdaad gaat lukken binnen 10 jaar de minireactor op de markt te krijgen staat nog te bezien. Dat de minireactor een gigantische doorbraak zal zijn is in ieder geval al wel vast zeker.
Als je deze artikelen waardeert, laat dan een reactie achter op de website.
(anoniem mag ook). Alvast bedankt!
